Lęk uogólniony – co to takiego?

Lęk uogólniony dotyka wielu dzieci i znacznie utrudnia naukę oraz kontakty z rówieśnikami. Dlatego warto umieć go rozpoznać oraz wiedzieć, gdzie szukać pomocy. Oto kilka ważnych wskazówek, które pozwolą podjąć właściwe działania.

Czym jest lęk uogólniony?

Zespół lęku uogólnionego charakteryzuje się nadmiernym zamartwianiem się oraz strachem często bez żadnej przyczyny. Takie sytuacje dotyczą zarówno dzieci, jak i dorastającej młodzieży, która staje przed coraz ważniejszymi decyzjami. Problemu nie wolno lekceważyć, gdyż brak odpowiedniego wsparcia może pogłębiać lęki i doprowadzić do zaniechania kontaktów społecznych oraz obowiązków szkolnych. 

Odpowiednia reakcja rodziców oraz wsparcie psychologa dziecięcego będą niezwykle istotne. W tym miejscu warto zaznaczyć, że dzieci najczęściej nie zdają sobie sprawy, że lęk jest niewspółmierny do zagrożenia. Jednak oczekują wsparcia od dorosłych i otwarte są na pomoc. 

Jak rozpoznać problem?

Objawy lęku uogólnionego mogą być niejednoznaczne. Warto pamiętać, że wiele z nich dotyczy zwyczajnego obniżenia nastroju, z którym czasami zmaga się każde dziecko. Jeżeli jednak symptomy się powtarzają, można podejrzewać, że przyczyną jest właśnie lęk uogólniony. 

Dzieciom z lękiem uogólnionym często towarzyszy ciągłe zamartwianie się związane ze szkołą, relacjami ze znajomymi czy własnym bezpieczeństwem. Czasami strach objawia się niechęcią chodzenia do szkoły, zaburzeniami snu, ciągłym zmęczeniem, irytacją czy trudnościami z koncentracją. 

Ponadto lękom mogą towarzyszyć objawy somatyczne w postaci bólu brzucha, głowy czy mięśni. Wszystkie symptomy fizyczne i psychiczne sprawiają, że proces dorastania staje się bardzo trudnym wyzwaniem. Dlatego należy porozmawiać z dzieckiem, zapewnić je, że jest bezpieczne oraz odwiedzić doświadczonego specjalistę. Odpowiednia terapia sprawi, że lęki odejdą, a dziecko będzie mogło ponownie cieszyć się kontaktami ze znajomymi oraz bezstresową nauką. 

Wsparcie lekarza

Lęk uogólniony może zdiagnozować psycholog dziecięcy lub psychiatra. Warto zwrócić uwagę, że skuteczne leczenie powinno polegać nie tylko na psychoterapii, ale również pracy z rodzicami, a nawet całą rodziną. Ważnym czynnikiem jest również współpraca ze szkołą, a szczególnie wychowawcą oraz pedagogiem. Dzięki temu lekarz dużo łatwiej oceni sytuację.  

Warto pamiętać, że im wcześniej lęk zostanie zdiagnozowany, tym leczenie będzie łatwiejsze. Czasami stosuje się farmakologię, choć w wielu przypadkach wystarczają cykliczne spotkania ze specjalistą, który wdraża inne, lecz bardzo efektywne metody terapii. Jej czas zależy od charakteru dziecka i stopnia zaawansowania lęku. Niekiedy obejmuje kilka spotkań, a innym razem bywa długotrwała.

Niezwykle istotną kwestią jest wybór specjalisty. Należy sięgnąć po usługi psychologa dziecięcego (sprawdź: rodziceidzieci.com), który cieszy się wysokim uznaniem i doskonale rozumie problemy najmłodszych. Wówczas dziecku będzie łatwiej rozmawiać o lęku, zrozumieć swoją sytuację i wreszcie pozbyć się kłopotu.